Meer kleur op straat

Zon! Eindelijk! Nou ja, zon… een voorzichtig lentezonnetje. Dat geeft energie om weer heerlijk in de publieke ruimte te painten. Wat was ik daaraantoe! De bedrijfsauto krijgt een wasbeurt, even later rijd ik naar Gemeente Enschede In de wijk Stokhorst mag ik een aantal stroomkasten voorzien van een fleurig bloementafereeltje, natuurlijk geheel naar wens van de omwonenden.

Rond tien uur staat plots een politiewagen naast me. De agenten vertellen dat ze een melding kregen. Bij het zien van de bedrijfsauto, het vele verfmateriaal, mijn bedrijfskleding en veiligheidshesje begrijpen ze al gauw dat het hier niet om vuilspuiterij van een 50-plusser op klaarlichte dag gaat. Toch vragen ze naar een vergunning. ‘Nope, heb ik niet’, is mijn antwoord. ‘Ik word ingehuurd, opdrachtgever pvcc gaat dit keer over de toestemming van Enexis eigenaar van de kasten.’ De agenten nemen het ter kennisgeving aan, maar vragen ‘voor het geval dat’ nog wel naar mijn legitimatiebewijs. Vriend en collega Lloyd Terborg van Cultuurgeluid workshops rijdt toevallig langs, stopt en stapt uit om poolshoogte te nemen. ‘Niets aan de hand, Lloyd’, zeg ik hem, waarop hij zijn weg vervolgt. De agenten vertrekken kort daarna.

Het is niet de eerste keer dat wethandhavers poolshoogte komen nemen. IJverige boa’s in de Wesselerbrink fotografeerden mijn auto, maar moesten de controle plotsklaps afbreken vanwege een noodoproep. Bij een klus bij Jeugdtandverzorging Enschede aan de Haaksbergsestraat hadden agenten gelukkig snel door dat het legaal werk betrof. Boa’s in Gemeente Hengelo reden eens met een rotgang de grasstrook op, blokkeerden mijn auto en vroegen me het hemd van het lijf. Politieagenten kwamen van weerskanten snellen toen collega’s en ik de gevel van een Hengelose sportzaal onder handen namen. De aanblik van honderden spuitbussen, meerdere ladders en een steiger deed hen al snel beseffen dat het geen vandalisme was, zoals een buurtbewoner had gemeld. In de Wesselerbrink spraken agenten mij aan op drinken in het openbaar… Whoops. ‘Sorry, we dachten dat je blikken bier in je handen had, maar zien dat het spuitbussen zijn.’

Doorgaans kan ik wel lachen om het optreden van wethandhavers, tenminste als ze mij vriendelijk bejegenen. Helaas zitten er ook regelmatig norse, betweterige en oordelende dienders tussen. Meer blauw op straat is de roep die ik al decennialang hoor, lees en zie. Gezien mijn ervaringen moge het duidelijk zijn dat ikzelf geen tekort aan blauw bemerk. Graag zie ik meer groen, geel, rood, turquoise, bruin en alle overige kleuren op straat. Hoe kleurrijker het straatbeeld, hoe mooier. Volgens mij draagt het bij aan meer vriendelijkheid, openheid en medemenselijkheid..